Een harde schijf, van het Engelse hard disk drive of HDD, is een vorm van een extern geheugen, een elektromechanisch computeronderdeel waarop gegevens bewaard kunnen worden.
De harde schijf heet hard omdat hij bestaat uit één of meer niet-flexibele ronde platen. De platen zijn bedekt met een microndunne magnetiseerbare laag. Deze platen worden platters genoemd. Op een beweegbare arm (actuator) zitten de lees- en schrijfkoppen. Die arm heeft een spoel die beweegt tussen sterke magneten. Door de spoel van meer en minder spanning te voorzien kan de arm zeer precies worden gestuurd. De informatie wordt dus met koppen op de schijf gezet en weer teruggelezen.
De gegevens zijn permanent, in tegenstelling tot het vluchtig Random-access memory (RAM) en blijven ook bewaard als de computer uit staat. Een harde schijf is tegenwoordig altijd voorzien van een besturingseenheid, de controller. Dit is een elektronische schakeling die de toegang tot de data op de schijf regelt.
Een harde schijf lijkt, wat de werking betreft, veel op een diskette.
De belangrijkste verschillen zijn:
- Een harde schijf (het woord zegt het al) is hard, dus niet soepel zoals het schijfje in een diskette. Vaak zijn ze gemaakt van aluminium;
- De schijf draait veel sneller rond, vaak 7200 keer per minuut. Ze draaien steeds door zodat er geen tijd verloren gaat met starten en stoppen;
- De schrijf- en leeskoppen raken het oppervlak niet. Zou dat wel het geval zijn dan zou het schijfoppervlak of de kop beschadigd kunnen raken door de hoge rotatiesnelheid;
- Harde schijven zijn luchtdicht verpakt en er zit een filter in om deeltjes die toch afslijten op te vangen.
Er zijn een paar bekende merken van harde schijven, zoals Western Digital, Seagate, Maxtor, Quantum.